เกาะวาเลนไทน์ เดิมคือ ดอยลาน เนื่องจากมีต้นลานเป็นจำนวนมาก เมื่อถูกน้ำท่วมก็ตายลง ปัจจุบันคงเหลืออยู่บ้างประปราย มักมีนักท่องเที่ยวมาเป็นประจำ เพราะมีหาดทรายขาวในช่วงน้ำลดจะสวยงามมาก สามารถลงเล่นน้ำได้ ช่วงหลังได้มีศูนย์ท่องเที่ยวเพื่อการศึกษา (ทศท.) ได้มาช่วงวันวาเลนไทน์ จึงได้ขนานนามว่า"เกาะวาเลนไทน์" และคณะอื่น ๆ อย่างเช่น คณะของคุณดำรงค์ พุฒตาล ก็ได้มาเยี่ยมชม และได้นำกลับไปลงตีพิมพ์ในหนังสือคู่สร้างคู่สม จึงทำให้เกาะวาเลนไทน์เป็นชื่อเรียกติดปากผู้คนมาทุกวันนี้ และมักมาพักค้างแรมกันมากขึ้น อยู่ห่างจากเขื่อนฯ ประมาณ 10 กม. สำหรับเกาะวาเลนไทน์มีเรื่องเล่ากล่าวขานก่อนสร้างเขื่อนภูมิพลประมาณ 40 50 ปี สองคู่รักปลูกต้นตาลไว้ 2 ต้น ไว้บนยอดดอยเกาะกลางแม่น้ำปิง เพราะเชื่อว่า ต้นตาลเป็นต้นไม้ที่มีอายุยืน แสดงถึงความรักของคนทั้งสองที่ยืนยาว