บริเวณวัดมี วิหารหลังเก่าเป็นอาคารทรงไทยขนาด 3 ห้อง หน้าบันตอนบนประดับด้วยพระพุทธรูปปางประทานพรประทับยืนบนดอกบัว บนพื้นสีฟ้าแวดล้อมด้วยลายไทย เครื่องบนประดับช่อฟ้า ระกา หางหงส์ นาคสะดุ้ง มีประตูทางเข้าทั้งด้านหน้าและด้านหลังของอาคาร ปัจจุบันตัวอาคารได้รับการบูรณะแล้ว ภายในประดับจิตรกรรมฝาผนังทั้ง 4 ด้าน มีซุ้มระฆังทั้งซ้ายขวา อยู่ภายในกำแพงแก้ว และภายในอุโบสถหลังเก่า หลังจากปิดตายมานานกว่า 100 ปี มีพระพุทธรูปปางพระพุทธเจ้าเข้านิพพาน เนื้อทองสัมฤทธิ์ พระพุทธรูปดังกล่าว คือพระเท้าโผล่ หรือชาวบ้านเรียกกันว่าพระตีนโด่ ในประเทศไทยที่ค้นพบมีเพียง 2 แห่งเท่านั้น คือที่วัดศรีมหาธาตุวรวิหาร จ.พิษณุโลก และที่วัดท่าฬ่อ จ.พิจิตร ซึ่งปางที่พบพุทธศาสนิกชนทั่วไป จะไม่ค่อยได้พบเห็นกันมากนัก โดยลักษณะจะเป็นพระพุทธเจ้านิพพาน สร้างด้วยทองสัมฤทธิ์ นิพพานท่าตะแคงในโลงไม้ เท้าทั้งสองข้างจะโผล่ออกมาจากโลง ซึ่งโลงจะเป็นไม้แผ่นเดียว ไม่มีลอยเจาะหรือต่อแต่อย่างใด และไม่ปรากฏว่าสร้างเมื่อใดภายในกุฏิเจ้าอาวาส ปัจจุบันนำมาไว้ที่กุฏิเจ้าอาวาส